Kiedy sprzedawca detaliczny poniesie koszty badań laboratoryjnych produktu | Co do zasady

W toku kontroli prowadzonej przez inspekcję handlową inspektorzy mogą pobierać i poddawać badaniom próbki towarów oferowanych przez sprzedawców detalicznych. Weryfikacja ma na celu sprawdzenie, czy towary te spełniają one odpowiednie wymogi. W zależności od produktu są one określone przez: zasady ogólnego bezpieczeństwa produktu (ustawa o ogólnym bezpieczeństwie produktów), wymagania zasadnicze i szczegółowe (ustawa o systemie oceny zgodności i przepisy szczegółowe), dokumenty normalizacyjne, a także deklaracje wytwórcy lub sprzedawcy odnośnie do cech produktu.

Badania pobranych próbek produktów prowadzą, na zlecenie inspektorów, laboratoria kontrolno-analityczne inspekcji handlowej, a w przypadku dóbr bardziej specjalistycznych – laboratoria zewnętrzne.

Kontrolowany poniesie koszty badania, jeżeli wykaże ono, że produkt nie spełnia właściwych dla niego wymogów jakości i/lub bezpieczeństwa. Dla obciążenia kontrolowanego kosztami nie będzie miało znaczenia, że nie jest on wytwórcą danego produktu, nie przepakowywał go ani też w inny sposób nie ingerował w jego istotę. Finansowa dolegliwość obciążająca detalistę stanowić będzie konsekwencję zasady, że każdy podmiot w łańcuchu dostaw zobowiązany jest badać, z wykorzystaniem posiadanych informacji i doświadczenia zawodowego, czy dany produkt spełnia właściwe wymogi bezpieczeństwa. Jeżeli wymogi te nie są spełnione, uczestnik obrotu zobowiązany jest powstrzymać się od dalszego oferowania produktu.

Detalista, który pokryje koszty badań laboratoryjnych, będzie mógł dochodzić ich zwrotu od dostawcy produktu. Będzie musiał jednak wykazać własnymi środkami dowodowymi, w postępowaniu przeciwko dostawcy, że produkt w chwili dostawy był niedostatecznej jakości i że niedostateczność ta stanowiła zawinione przez dostawcę naruszenie właściwych przepisów prawa lub też umowy z detalistą.